Jeden z największych paradoksów we współczesnym kinie: kostiumowy melodramat o podążaniu za namiętnościami gdzieś w głębi nowozelandzkiego buszu okrzyknięty feministycznym manifestem pokolenia. Czy słusznie?

Ada (Holly Hunter) to tajemnicza, zamknięta w sobie kobieta. Kiedyś z nieznanych powodów przestała mówić i od tamtej pory swoje uczucia wyraża poprzez grę na ukochanym fortepianie. Ojciec wydaje ją korespondencyjnie za mąż za nieznanego jej plantatora z Nowej Zelandii (Sam Neill), Ada odbywa więc daleką podróż z Anglii na drugi koniec świata ze swoją dziewięcioletnią córką Florą oraz tytułowym fortepianem. Kiedy jej nowy mąż stanowczo odmawia przetransportowania instrumentu w głąb nowozelandzkiego buszu, Ada dobija targu z nieokrzesanym sąsiadem (Harvey Keitel), który najpierw kupuje fortepian, a potem zgadza się oddać go Adzie w zamian za lekcje gry. Jak się jednak okazuje, zależy mu na czymś więcej niż muzyka…

Nagrodzony trzema Oscarami oraz Złotą Palmą w Cannes Fortepian Jane Campion, wówczas trzydziestokilkuletniej, to film kolizji sił pozornie przeciwstawnych – liryczna i nasycona symboliką historia uzyskuje tu niezwykle sensualny i zmysłowy wymiar. Pragnienia ducha mieszają się z niemalże zwierzęcymi popędami, kobiecość zderza z męskością, a potrzeba wolności z próbą ujarzmienia. Przy akompaniamencie kultowej już dziś muzyki Michaela Nymana Campion skłania do przewartościowań i redefinicji tego, co uznawane było za oczywiste. Zadaje odważne pytania o granice ludzkiej wolności i podmiotowości, w sposób poruszający do głębi nie tylko XIX-wieczną bohaterkę, ale i współczesnego widza, choć byli i tacy, dla których film balansował na granicy pensjonarskich marzeń o czułym brutalu z dzikiej krainy.

Jaka jest różnica między kinem kobiecym a kinem kobiet i do której z tych kategorii zaliczyć możemy Fortepian Feministyczny manifest czy pretensjonalny melodramat? Czy tytułowy instrument symbolizuje trumnę czy wyzwolenie? Na te i wiele innych pytań spróbujemy odpowiedzieć wspólnie z naszą klubową ekspertką Kają Klimek. Zapraszamy na seans oraz dyskusję, podczas której będziecie mogli zadawać pytania i dzielić się swoimi pomysłami na interpretację filmu, nawet (a może szczególnie) tymi najbardziej odjechanymi. O czym według Was jest „Fortepian”? Chcemy poznać Waszą opinię!

Klub filmowy {OD–JAZD} to autorski edukacyjno-kinofilski projekt, który już po raz drugi zabiera swych członków w wielką podróż przez niezwykły świat kina.
Najwybitniejsze i najgłośniejsze dzieła w historii kinematografii – ale i te bardziej ukryte filmowe skarby – wspólnie w uczestnikami odkrywamy w trwającym dziewięć miesięcy cyklu spotkań.

Tematyczne oraz gatunkowe zróżnicowanie programu umożliwia zapoznanie się z całym kalejdoskopem filmowych zjawisk, tendencji i postaci, dzięki czemu projekt zaraża miłością do kina oraz zachwyca jego bogactwem i różnorodnością.

W filmowe podróże uczestnicy zabierani są przez doświadczonych ekspertów i ekspertki, którzy podczas krótkich prelekcji wprowadzają odbiorców w niezbędne konteksty i wyposażają w narzędzia ułatwiającego odbiór dzieł filmowych.

Współorganizatorem klubu jest Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny.