Święto Niemego Kina to największe tego typu wydarzenie
w Polsce. W tym roku Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny, już po raz 18. ugości miłośników przedwojennych filmów
i współczesnej muzyki w Kinie Iluzjon w dniach 22-25 października.

To unikatowy na kulturalnej mapie Polski festiwal łączący historię ze współczesnością. Powodzenie projektu co roku potwierdza, że nieme kino ma naprawdę wielu entuzjastów.

W ramach wydarzenia co roku zobaczyć można klasyki światowej kinematografii
oraz mniej znane, często niesłusznie zapomniane filmy. Zawsze ogromny nacisk położony jest na spuściznę naszej rodzimej kinematografii. Z licznego i bogatego dorobku polskiego kina niemego zachowało się niewiele dzieł, zwykle też dostęp do nich nie jest łatwy,
a Święto Niemego Kina jest ważną i rzadką okazją, żeby je poznać.

PROGRAM:

19:00 Janko Muzykant, reż. Ryszard Ordyński, Polska 1930 seans zamknięcia

Janko Muzykant

Reż. Ryszard Ordyński, Polska 1930

Obsada: Witold Conti, Maria Malicka, Aleksander Żabczyński, Wiesław Gawlikowski, Adolf Dymsza, Kazimierz Krukowski, Tekla Trapszo i inni.

DCP,105 min. rekonstrukcja 2022. Źródło: Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny

Luźna adaptacja noweli Henryka Sienkiewicza. Wiejski chłopiec, posądzony o próbę kradzieży skrzypiec nie ginie, jak w literackim pierwowzorze, lecz trafia do domu poprawczego. Po latach robi karierę jako skrzypek, jednak cienie przeszłości ciągną się
w ślad za nim.

Pokaz tego filmu w ramach Święta Niemego Kina to dla nas rzeczywiście święto. „Janko Muzykant” to jeden z pierwszych polskich filmów dźwiękowych, ponieważ jednak ścieżka dźwiękowa zaginęła, a film miał plansze dialogowe i narracyjne, przez ostatnie kilkadziesiąt lat uchodził za film niemy. Kilka lat temu udało się odnaleźć oryginalne płyty gramofonowe ze ścieżką dźwiękową do „Janka Muzykanta”. Film został poddany pieczołowitej rekonstrukcji cyfrowej, kilkakrotnie przerywanej przez kolejne lockdowny. Dziś, po raz pierwszy po II wojnie światowej mamy przyjemność zaprezentować go
w pełnej krasie, znowu z dźwiękiem. Dlaczego jednak pokazujemy go wśród filmów niemych? W filmie tym nie ma żadnych dialogów, a ścieżka dźwiękowa składa się tylko z ilustracji muzycznej i efektów, a zatem „Janko Muzykant”, choć jest filmem dźwiękowym, jest także filmem niemym.