Planowana inwestycja, przy ulicy Łąkowej 29, zakłada rozbudowę oraz modernizację budynku do funkcji archiwum. W całym procesie chcemy osiągnąć efekt synergii – wszystkie zadania realizujemy we współpracy z łódzkimi instytucjami zajmującymi się kultura filmową. Po modernizacji, możliwe będzie przeprowadzanie całego procesu gromadzenia, restaurowania i digitalizacji taśm filmowych.
Warszawska FINA planowana jest jako Centrum Nowych Technologii i główne archiwum. Archiwum w Łodzi ma być jednostką koncentrującą się na zbiorach powstałych w okresie PRL-u.
– Obecnie trwają prace nad programem funkcjonalno-użytkowym dla nowej inwestycji w Łodzi. Nad projektem pracujemy w ścisłym porozumieniu z Państwową Wyższą Szkołą Filmową, Telewizyjną i Teatralną im. L.Schillera w Łodzi oraz Uniwersytetem Łódzkim. Wkład merytoryczny popłynie od osób zaangażowanych w projekt zarówno z Filmoteki Narodowej, jak i ze wspomnianych uczelni – mówi Tomasz Neubauer, Zastępca Dyrektora Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego ds. Administracji. Przekazanie budynku do użytkowania planowane jest na rok 2026.
– Brak zdecydowanych działań ze strony Filmoteki Narodowej zagraża bezpowrotną utratą dóbr dziedzictwa narodowego, stąd konieczne jest jak najszybsze zrealizowanie łódzkiej inwestycji dotyczącej archiwum. Obowiązujące przepisy nakazują instytucji gromadzącej i konserwującej zbiory posiadanie dwóch archiwów, a w chwili obecnej obiekt na Łąkowej to jedyny budynek będący własnością FINA, który można przystosować do większej ilości zbiorów. Inwestycja ta powinna się zwrócić w ciągu kilka lat, bowiem obecnie FINA ponosi spore koszty wynajmu pomieszczeń. Za inwestycją w Łodzi przemawia również wymiar historyczny danej lokalizacji oraz profil akademicki miasta – mówi prof. Konrad Klejsa z Katedry Filmu i Mediów Audiowizualnych Uniwersytetu Łódzkiego
Jaka ma być szczegółowa struktura inwestycji w Łodzi?
W łódzkim archiwum, poza zasadniczą jego częścią, czyli zbiorem negatywów obrazu, taśm magnetycznych dźwięku i kopii wzorcowych filmów powstałych w dawnej Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi oraz pracowniami konserwacji i digitalizacji, przewidziany jest Ośrodek Badań nad Kulturą Filmową PRL.
Wedle wstępnej koncepcji, jego struktura składać się będzie z pięciu stanowisk:
Pracownia Badań Taśmy Filmowej (w powiązaniu z podyplomowymi studiami konserwacji i restauracji taśmy, planowanymi przez łódzką Szkołę Filmową));
Pracownia Badań nad Cenzurą Filmową (temat dotąd słabo rozpoznany – w partnerstwie z Instytutem Pamięci Narodowej);
Pracownia Dokumentacji Filmu Animowanego (ze szczególnym uwzględnieniem dorobku Semafora – w partnerstwie z Grupą Badawczą Polska Animacja);
Pracownia Historii Mówionych Filmu Polskiego (przede wszystkim: notacje z byłymi pracownikami Wytwórni);
Pracownia Bibliografii Filmu Polskiego (wspólnie z portalem filmpolski.pl łódzkiej Szkoły Filmowej).
Ponadto przy Łąkowej znajdzie swoje miejsce redakcja kwartalnika historyczno-filmowego „Pleograf” (już obecnie w znacznej mierze zbudowana z osób z Łodzi).